p.oxy.55.3812

1 Εὐνόϊος Ὡριγένει τῷ τιμιωτάτῳ πλεῖστα χαίρ[ει]ν̣.
2 τὸ σπουδαῖον τῶν λόγων ἔργῳ παρεῖδες. ἡμεῖς δὲ τῇ
3 σῇ ἀσχολίᾳ ⟦ασχολεια⟧ συνγινώσκομεν, ἀλλὰ χρή σ\ε/ ⟦σαι⟧ μεμνῆ-
4 σθαι ὧν ὑπέσχου καὶ σπουδάζειν ἃ ἐπην̣’γ̣είλω
5 ποιήσειν . |slanting-stroke| ὅτε γὰρ ἐχρῆν ἐν ταῖς γλυκείαις Καλάν-
6 δαις ἀποσταλῆναι τὸ μέλι ⟦μελει⟧ οὗ γλυκείων* ὑπάρχεις,
7 @^inline^σὺ@⟦σου⟧ ⟦σοι⟧ δὲ καὶ περὶ τοῦτο τὸ μέρος ἠμέλησας, καὶ ταῦτα
8 ἡμῶν σε προσδοκώντων ἥξειν εἰς τὴν ἑορτὴν
9 τῶν Καλανδῶν, καὶ ἀφεῖκας τοὺς συσσίτους ⟦συσσ\ει/τους⟧ ’ ἀσίτους.
10 ταῦτα δέ σοι γράφω ἐν’ ἑορτῇ προσπαίζων καί σε
11 [ὑ]π̣ο̣μ̣ιμνήσκων τῆς σῆς πρὸς ἡμᾶς σπουδῆς ·|mid-punctus|
12 τὸν ἐπιδίδοντά σοι \τὴν/ ἐπιστολὴν ὡς ἕνα ἡμῶν ἰδέ.
13 ἔστιν γὰρ Εὐνοΐῳ ⟦ευνοιου⟧ σύντροφος. θεοί σε σώσειαν διὰ
14 παντὸς πανοικησίᾳ.
15 α̣
16 ⟦[....]⟧
17 ἀλʼ* ’ ὅρα μὴ ἀμελήσῃς, κύριέ μου πάτερ.
18 ἐλθὲ ἐπὶ τὸν̣ Ε̣ὐνόϊον εἰς τὴν πανήγυριν̣ ⟦πανηγυρις⟧
19 τὴν \τοῦ/ θειοτάτ[ο]υ [ἡμ]ῶν ⟦Σεβαστοῦ⟧ Ἀνούβιδος.